Dziś w Miejskim Ośrodku Kultury i Sztuki w Oleśnicy odbyła się projekcja filmu niemego "Mocny człowiek" wg powieści Stanisława Przybyszewskiego. Muzyczny podkład na żywo tworzyła Orkiestra Ludwika Sarskiego - kolektyw artystyczny Damiana Szymczaka i Piotra Tomali.
Jak informowali organizatorzy, pokaz odbył się w ramach projektu IPN pt. "Kultura (nie)ocalona". Przedstawiciel Instytutu zapowiedział projekcję.
„Mocny człowiek” to film psychologiczny z 1929 roku w reżyserii Henryka Szaro (właśc. Henoch Szapiro), sfilmowany przez włoskiego operatora Giovanniego Vitrottiego. Jest to jeden z ostatnich polskich filmów z epoki kina niemego. Odrodził się jak feniks z popiołów po tym, jak jedna z kopii została odnaleziona w 1997 roku w Belgii. Sądzono wcześniej, że nie zachowała się żadna kopia. W 2006 roku taśmą filmową zajęła się Filmoteka Narodowa, które zrekonstruowała ją cyfrowo.
„Mocny człowiek” to adaptacja trzytomowej powieści Stanisława Przybyszewskiego z 1912 roku, której bohaterem jest żądny sławy i pozbawiony skrupułów dziennikarz Henryk Bielecki. W swoim zaślepieniu truje ciężko chorego przyjaciela Jerzego Górskiego i przypisuje sobie autorstwo jego dzieła. Tytułowy „mocny człowiek” odnosi się do skradzionego utworu, ale jest również ironicznym określeniem Bieleckiego, który coraz bardziej brnie w kłamstwa i zdrady.
W dwudziestoleciu międzywojennym film okazał się wielkim sukcesem. Rozpisywano się o mistrzowskim operatorstwie, podkreślano nowoczesne na tamte czasy techniki (podwójnej/potrójnej ekspozycji, ujęć z punktu widzenia, ekspresywnych zestawień montażowych). W recenzjach zachwycano się również wyjątkowymi ujęciami Warszawy. W „Ilustrowanym Kurierze Codziennym” pisano: „Warszawa tętniąca życiem ze swymi drapaczami chmur, pełna świateł i cieni wielkiego miasta. Warszawa ze swą nieusypiającą nigdy ulicą, pełna samochodów i omnibusów – wytwornych par – umalowanych dziewcząt – kawiarnianego łobuzerstwa i tymi wszystkimi kontrastami, którymi tak świetnie potrafią operować zagraniczni reżyserzy”.
Po wybuchu wojny uciekł z teściem na wschód i osiadł w Wilnie. Po ataku Niemiec na ZSRR powrócił do Warszawy w pierwszej połowie 1942 r. jako Żyd zamieszkał w getcie przy ulicy Pańskiej. Gdy Niemcy przystąpili do likwidacji uciekinierów ze wschodu, w nocy z 8 na 9 czerwca 1942 został wyciągnięty przez nich z mieszkania wraz z teściem i rozstrzelany na ulicy. Polska kultura straciła jednego z najważniejszych twórców kina tamtych czasów.
Więcej informacji o reżyserze znajdziecie w Wikipedii.
Napisz komentarz
Komentarze