Melchior Wańkowicz – pisarz, dziennikarz, publicysta. Urodził się 10 stycznia 1892 w Kałużycach, zmarł 10 września 1974 w Warszawie. Debiut literacki Wańkowicza przypada na okres tuż po pierwszej wojnie światowej. W 1919 roku w piśmie "Rząd i Wojsko" ukazał się jego pierwszy utwór, "Opowiadanie legionisty Władysława Pasika”. W prasie ogłaszał reportaże i cykle korespondencji z Polski, a także z zagranicy. Na przykład w "Kurierze Warszawskim" ukazała się jego korespondencja z podróży do Meksyku, którą odbył w latach 1926-27. W 1936 roku pisarza uhonorowano Srebrnym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Nagrodę przyznano przede wszystkim za przyciągające czytelników, pisane barwnym stylem relacje z podróży.
Melchior Wańkowicz jest często określany mianem „ojca polskiego reportażu”, jego pisarstwo miało jednak o wiele bardziej złożony charakter. Dzieła Wańkowicza nie są jednorodne; jego prozę można podzielić na kilka rodzajów. Już przed wojną zauważono, że książki Wańkowicza nie poddają się zaklasyfikowaniu do określonego gatunku literackiego. Sam Wańkowicz uważał, że tworzy „literaturę faktu”, odżegnywał się od beletrystyki.
Źródła:
Napisz komentarz
Komentarze