7 grudnia odbyła się komisja odbioru końcowego I i II etapu prac przy sarkofagu Elżbiety Marii Podiebrad, który w maju tego roku, wydobyty został z krypty grobowej Wirtembergów w naszej bazylice.
W 2023 roku wykonano pełną konserwację techniczną i estetyczną sześciu podpór sarkofagu (I etap) oraz ośmiu kartuszy inskrypcyjnych i ośmiu głów maszkaronów z antabami (II etap). 6 podpór, na których spoczywa sarkofag, to pełnoplastyczne rzeźby pelikanów, wykonane, tak jak cały sarkofag ze stopu cyny z ołowiem.
Rzeźby przedstawiają pelikany spoczywające w gnieździe wraz z pisklętami. Młode pisklęta karmione są krwią dorosłego pelikana, co jest popularnym symbolem najwyższego poświęcenia. W kontekście sakralnym, to metafora ofiary Jezusa i symbol eucharystyczny, reprezentujący krew Chrystusa. W kontekście funeralnym, taka forma podpór sarkofagu zmarłej Księżnej, odnosi się najpewniej do symbolu macierzyńskiej miłości i poświęcenia. Na bokach długich skrzyni umieszczone są po trzy maszkarony, a na każdym boku krótkim jeden maszkaron. Maszkarony trzymają w paszczach okrągłe antaby. Na fasetach wieka znajdują się owalne tonda (po 3 na długich i po 1 na krótkich fasetach), otoczone wieńcami roślinnymi. W kaboszonach rytowane są inskrypcje biblijne z Księgi Psalmów i Ewangelii św. Jana (J 3, 16–18; Ps. 116, 7-9; Ps. 140, 8-14; Ps. 16, 8-9; Ps. 94, 19; Ps. 3, 4,6; Ps. 102, 4,12,13; Ps. 92, 14,15).
Tegoroczny zakres prac prowadzony był przy opisanych wyżej rzeźbionych, płaskorzeźbionych i grawerowanych częściach sarkofagu. Cynowe elementy zostały pozbawione groźnych nawarstwień korozyjnych, które przyczyniły się do największych zniszczeń. Następnie wykonane zostały konieczne uzupełnienia brakujących fragmentów substancji zabytkowej oraz rekonstrukcje, prace te wykonane zostały zgodnie z metodami pierwotnymi. Przywrócono pierwotnie zakładaną srebrzystość elementów, bowiem sarkofagi cynowe imitować miały srebro. Zrekonstruowano także złocenia, które wykonane są 23,75 karatowym złotem. Wszystkie konserwowane elementy zostały także zabezpieczone antykorozyjnie.
Prace prowadzone były przez AT. Pracownię Konserwacji Zabytków w Tychach. I etap prac finansowany był przez Fundusz Kościelny MSWiA, etap II dofinansowany został przez Niemiecko-Polską Fundację Ochrony Zabytków Kultury w Görlitz ze środków Republiki Federalnej Niemiec (Gefördert 2023 von Deutsch-Polnische Stiftung Kulturpflege und Denkmalschutz, Görlitz mit Mitteln der Bundesrepublik Deutschland).
Napisz komentarz
Komentarze