Wiersz Elżbiety Drużbackiej czyta dyrektor Oleśnickiej Biblioteki Publicznej im. M. Reja Anna Zasada.
Elżbieta Drużbacka (ur. około 1695 - zm. 1765 - polska poetka epoki późnego baroku, zwana przez współczesnych "słowiańską Safoną" i "Muzą sarmacką". Twórczość Elżbiety Drużbackiej była wysoko ceniona przez Ignacego Krasickiego i Hugona Kołłątaja. Jej twórczość charakteryzowała niezwykła w czasach saskich naturalność, prostota stylu i czystość języka wolnego od makaronizmów. Elżbietę Drużbacką, która większą część życia spędziła na ziemi przemyskiej i sandomierskiej możemy uznać za pierwszą i równocześnie najwybitniejszą poetkę staropolską. Występuje na kartach książki Olgi Tokarczuk „Księgi Jakubowe”.
„Przedtem Apollo, kiedy Dafnę gonił,
Prosił, łagodził, wzdychał, płakał, chwalił:
Kamień by się go zlitował, użalił […]
Teraz czas zaczął opaczną robotę:
Nimfa pasterza gonić ma ochotę.
Ta płacze, wzdycha, ten śmiejąc się chlubi,
Że ta go goni, co on jej nie lubi”.
Zbiór rytmów duchownych, panegirycznych, moralnych, światowych... Warszawa 1752.
Napisz komentarz
Komentarze